HURTOWNIA ARTYKUŁÓW BHP DLA FIRM.
Zamówienia można złożyć w sklepie oraz mailowo na adres : biuro@zamawiambhp.pl.
Dotyczy badań odnośnie odporności na temperaturę, uderzenia, działanie płomienia, promieniowania termicznego, naciągania, testowania środków czyszczących i dezynfekujących. Wymagania nt. zapewnienia przez producenta znakowania instrukcji.
Dotyczy badań odporności na uderzenia, temperaturę, działanie płomienia, na środki czyszczące i dezynfekujące, oraz oporów oddychania.
Opisuje ona badania laboratoryjne w celu zapewnienia zgodności co do wytrzymałości na uderzenia, temperaturę, wilgoć, pracę w miejscach szczególnie narażonych na korozję oraz odporności mechanicznej i oddechowej.
Odnosi się ona do wytrzymałości na uderzenia, temperaturę, wilgoć, pracę w miejscach szczególnie narażonych na korozję oraz odporności mechanicznej i oddechowej.
Wyszczególnia minimalne wartości charakteryzujące półmaski filtrujące stosowane jako sprzęt ochronny układu oddechowego.
DOBÓR FILTRA
Każdy filtr lub pochłaniacz rozpoznaje się po odpowiednim kodzie koloru.
NDS ( Najwyższe Dopuszczalne Stężenie)
odpowiada ono stężeniu mierzonemu dla danego produktu przez pewien okres czasu (np. 8-godzinny dzień pracy). Jeśli NDS przekracza stężenie, na które może być narażony człowiek bez uszczerbku na jego zdrowiu, zabezpieczenie będzie konieczne. NDS znajduje się w opisie toksycznego produktu.
VLE (Współczynnik ograniczenia ekspozycji wg. normy europejskiej)
Jest to stężenie mierzone w czasie maksymalnym 15 minut, którego nie można przekroczyć.
Dotyczy badań odporności na uderzenia, temperaturę, działanie płomienia, na środki czyszczące i dezynfekujące, oraz oporów oddychania.
Posiada zastosowanie do wszelkich typów ochrony indywidualnej oczu przeciwdziałających zagrożeniom mogącym spowodować uszkodzenie oka, za wyjątkiem promieniowania pochodzenia nuklearnego, promieni X, emisji lasera i podczerwieni wysyłanych przez źródła o niskich temperaturach. Nie ma zastosowania w przypadku, kiedy istnieją odrębne normy (ochrona oczu przed laserem, przed słońcem do użytku ogólnego,...)
EN 169
Dotyczy filtrów spawalniczych i filtrów dla technik pokrewnych.
EN 175
Specyfikacja wymagań bezpieczeństwa odnośnie sprzętu ochrony oczu i twarzy przy spawaniu i technikach pokrewnych.
7.10. EN 340
Norma ta dotyczy wymagań ogólnych dla odzieży ochronnej, zdefiniowanych jako zamienniki lub wkładane na zewnątrz odzieży osobistej i skonstruowanych w taki sposób, by chronić przed jednym lub wieloma zagrożeniami.
Oznakowanie:
Norma ta określa wymagania i metody badań właściwości odzieży chroniącej przed zimnem przy temperaturach poniżej -5*C.
Klasa przepuszczalności powietrza (0 do 3) : jest to poziom szczelności odzieży.
Klasa odporności parowania (0 do 3) : jest to poziom właściwości "oddychających" odzieży.
Tabela interpretacji odporności odzieży w niskich temperaturach, certyfikowanych na zgodność z normą EN342
Podane temperatury i czas ulegają zmianom w zależności od rodzaju odzieży i aktywności danej osoby
|
Bardzo mała aktywność |
: |
nieruchoma pozycja stojąca lub siedząca z lekką pracą ramion. |
|
Mała aktywność |
: |
marsz 2 km/h lub pozycja stojąca z umiarkowaną pracą ramion. |
|
Średnia aktywność |
: |
marsz 4 km/h lub praca stojąca przy ruchach kręgosłupa. |
Dla każdego rodzaju aktywności oblicza się minimalną temperaturę, w której ciało może być przetrzymywane w warunkach niezdefiniowanej termicznej neutralności (8 godz.) i najniższej temperaturze, która może być wytrzymywana przez 1 godzinę z prędkością chłodzenia do zaakceptowania przez organizm ludzki. Izolację tą otrzymuje się przy użyciu odzieży spodniej (typ B), a mianowicie : długie kalesony i podkoszulek z długimi rękawami, spodnie i bluza z polaru, podkolanówki i grube skarpety, rękawice ocieplane i kominiarka.
Odporność na przenikanie wody (0 do 3) : jest to poziom przesiąkania odzieży.
Odporność na pzrenikanie pary (0 do 3) : jest to poziom "oddychania" odzieży.
Środowisko zastosowania : Niniejsza forma określa właściwości odzieży chroniącej przed złą pogodą, wiatrem i zimnem w temperaturach poniżej -5*C. Pierwszy numer widniejący po prawej stronie piktogramu, oznacza poziom nieprzemakalności, drugi odnosi się do poziomu "oddychania" odzieży.
Określa ona wymagania i metody badania obuwia bezpiecznego, ochronnego i zawodowego w pracy.
Musi być powiązana i stosowana wraz z normami EN345-1, EN346-1 i EN347-1, które precyzują wymagania obuwia w zależnosci od poziomu występowania poszczególnego ryzyka.
Powołując się na normę EN344-1, ta europejska norma określa podstawowe i dodatkowe wymagania dla obuwia bezpiecznego do użytku zawodowego, oznaczonego symbolem "S".
But został wyposażony w podnosek ochronny mający zapewnić ochronę przed maksymalnym uderzeniem o wartości równej 200 J i przed zgnieceniem o wartości 10 kN.
But został wyposażony w podnosek ochronny mający zapewnić ochronę przed maksymalnym uderzeniem o wartości równej 100 J i przed zgnieceniem o wartości 10 kN.
Obuwie to różni się od obuwia bezpiecznego z powodu braku posiadania podnoska zabezpieczającego przed uderzeniem i zgnieceniem.
Wymagania dla tych trzech norm europejskich mogą być zaliczone do trzech kategorii.
EN352-1:nauszniki przeciwhałasowe
EN352-2:wkładki przeciwhałasowe
EN352-3:nauszniki przeciwhałasowe mocowane do przemysłowego hełmu ochronnego
Stanowią o wymogach w zakresie budowy, projektu, charakterystyki technicznej i metod badań.
Nakazują udostępnienie informacji dotyczących danych technicznych.
Odporność materiału na przenikanie cieczy.
Norma 374 określa metodę badań dla odporności na przepuszczanie rękawic ochronnych zabezpieczających przed związkami chemicznymi i/lub mikroorganizamami. Kiedy rękawice odporne są na przepuszczanie, badane wg tej części normy EN374-2, tworzą skuteczną barierę przeciw zagrożeniom mikrobiologicznym.
Dotyczy wyznaczenia odporności tworzyw wchodzących w skład rękawic na przesiąkanie związków chemicznych bez gazów, potencjalnie niebezpiecznych w razie ciągłego kontaktu. Należy więc zwrócić szczególną uwagę na fakt, że badanie to nie jest sprawozdaniem z warunków mogących wystąpić w pracy oraz zaleca się wykorzystywanie wyników badań, posiadających wartość jak najbardziej względną, wyłącznie do porównywania tworzyw jako grupę kategorii wytrzymałościowej przez określony czas oddziaływania.
Odzież wyposażona jest w zestaw antyprzecięciowy, będący prawdziwą barierą przeciw ostrzu piły, zrealizowany z wielowarstwowej dzianiny petelkowej, w składzie której znajduje się poliester, polipropylen o wysokiej gęstości i dodatkowo wzmocniona włóknami Kevlaru R. Norma EN381 określa poziom zabezpiecznia w stosunku do prędkości łańcucha i powierzchni ochronnej odzieży. Dane te są sprecyzowane w normie EN381-1 dla osłony nóg i w normie EN381-11 w przypadku bluzy.
Ma zastosowanie do wszelkiego typu rękawic ochronnych w zakresie oddziaływań fizycznych i mechanicznych w postaci tarcia, przecięcia, przekłucia i rozdarcia.
|
Stopnie wytrzymałości |
Wymagania |
|
0 do 4 |
a: Odporność na ścieranie : Ilość niezbędnych cykli przy stałej prędkości, aby uszkodzić próbkę. |
|
0 do 5 |
b: Odporność na przecięcie ostrym narzędziem : Ilość niezbędnych cykli przy stałej prędkości, aby uszkodzić próbkę. |
|
0 do 4 |
c: Odporność na rozdarcie : Maksymalna siła działania w celu rozdarcia próbki. |
|
0 do 4 |
d: Odporność na przekłucie : Konieczna siła z jaką znormalizowany grot przekłuje próbkę. |
Umieszczenie oznakowania: numer normy europejskiej, nazwa lub identyfikator producenta, rok i kwartał, typ hełmu, rozmiar lub zakres rozmiaru. W instrukcji użytkowania wyszczególnione są dane lub zalecenia odnośnie regulacji, montażu, stosowania, czyszczenia, dezynfekcji, konserwacji, przeglądu i przechowywania.
Wyszczególnia badania w zakresie odporności na rodzaj działań, na zużycie, uderzenia, ogień i na opary oddychania.
|
rozmiar rękawicy |
odpowiada ręce o rozmiarze |
wymiary ręki |
minimalna długość rękawicy |
|
|
obwód dłoni |
długość |
|||
|
6 |
6 |
152 |
160 |
220 |
|
7 |
7 |
178 |
171 |
230 |
|
8 |
8 |
203 |
182 |
240 |
|
9 |
9 |
229 |
192 |
250 |
|
10 |
10 |
254 |
204 |
260 |
|
11 |
11 |
279 |
215 |
270 |
Określa metody badań, wymagania ogólne i poziomy właściwości termicznej oraz sposób oznakowania rękawic ochronnych przed gorącem i/lub ogniem. Stosuje się ją do wszystkich rękawic, które powinny chronić przed gorącem i/lub płomieniami pod jedną lub wieloma następującymi formami : ogień, ciepło kontaktowe, ciepło konwekcyjne , promieniowanie cieplne, drobne rozpryski stopionego metalu, duże rozpryski stopionego metalu.
ZAGROŻENIA TERMICZNE (gorąco i/lub ogień)
|
Poziom właściwości |
Wymagania |
|
1 do 4 |
a : Niepalność : Czas palenia się tworzywa i pozostawanie w stanie w stanie tlenia się po zlikwidowaniu źródła ognia |
|
1 do 4 |
b : Odporność na ciepło kontaktowe : Temperatura (w przedziale 100*C do 500*C) w jakiej osoba nosząca rękawice nie odczuje żadnego bólu (czas co najmniej 15 sekund) |
|
1 do 4 |
c : Odporność na ciepło konwekcyjne : Czas w jakim rękawica jest w stanie opóźnić przewodzenie ciepła wynikającego z działania ognia |
|
1 do 4 |
d : Odporność na promieniowanie cieplne : Czas konieczny do podwyższenia temperatury do poziomu danego gorąca |
|
1 do 4 |
e : Odporność na drobne rozpryski ciekłych metali : Konieczna ilość rozprysków do podniesienia temperatury rekawicy do pewnego poziomu |
|
1 do 4 |
f : Odporność na duże rozpryski ciekłych metali : Konieczna ilość rozprysków do spowodowania uszkodzenia rękawicy |
Zaleca dobór, użytkowanie, konserwację codzienną i okresową oraz zachowanie ostrożności przy użytkowaniu.
Norma ta określa jakie są minimalne wymagania dla odzieży nieprzepuszczającej rozpylonej cieczy, posiadającej uszczelnione szwy między różnymi jej częściami jak również dla rękawic i obuwia wysokiego przeznaczonych do ochrony ich użutkownika przed płynnymi substancjami chemicznymi.
Podaje ona jakie są wymagania odnośnie właściwości materiałów zastosowanych w tej odzieży ochronnej i całościowo dla poszczególnego rodzaju artykułu.
Norma ta określa, jakie są minimalne wymagania dla odzieży nieprzepuszczającej cieczy, posiadającej uszczelnione szwy między różnymi jej częściami jak również dla rękawic i obuwia wysokiego przeznaczonych do ochrony ich użytkownika przed płynnymi substancjami chemicznymi.
Podaje ona, jakie są wymagania odnośnie właściwości materiałów zastosowanych w tej odzieży ochronnej i całościowo dla poszczególnego rodzaju artykułu.
Obowiązująca norma europejska określa minimum wymagań w stosunku do artykułów odzieżowych zapewniających ochronę niektórym częściom ciała przed ciekłymi chemikaliami jak np. fartuchy, rękawy i kaptury.
Określa ona wymagania co do właściwości materiałów konstrukcyjnych odzieży ochronnej, lecz nie dla całkowitej ochrony chemicznej z racji możliwości stosowania tych elementów odzieży w różnych zestawieniach.
Badanie odporności ubrania w kabinie na rozpyloną ciecz po przeprowadzonych wcześniej praniach.
Określa metody badań i wymagania ogólne właściwości odzieży ochronnej przeznaczonej dla spawaczy i osób zajmujących się technikami pokrewnymi, odznaczającymi się podobnymi zagrożeniami.
Ten typ odzieży ochronnej ma za zadanie chronić osobę, która ją nosi przed małymi rozpryskami ciekłych metali, krótkotrwałym kontaktem z płomieniem oraz przed promieniowaniem ultrafioletowym. Przeznaczony jest do noszenia w sposób nie przerwany przez okres do około 8 godzin, w temperaturze otoczenia.
EN 471 Odzież ostrzegawcza o intensywnej widzialności
Norma definiuje właściwości, jakie powinna posiadać odzież mająca na celu wizualnie sygnalizować obecność użytkownika, aby go zauważyć i widzieć w warunkach niebezpiecznych, tak przy świetle dziennym i nocnym, jak i w świetle reflektorów.
Technologie odblaskowe 3M Scotchlite R odbijają światło reflektorów pojazdu w kierunku swego źródła pozwalając na zwiększenie odległości z której widzialny jest pieszy z 30 do 160 metrów.
3M SCOTCHLITE TM REFLECTIVE MATERIAL
Określa metody badań rękawic chroniących przed zimnem przekazywanym konwekcyjnie lub za pośrednictwem przewodzenia do -50*C. Zimno to moze być związane z warunkami klimatycznymi lub działalnością zawodową.
OCHRONA PRZED ZIMNEM
|
Poziom właściwości |
Wymagania |
|
0 do 4 |
a : Odporność na zimno konwekcyjne |
|
0 do 4 |
b : Odporność na zimno kontaktowe |
|
0 lub 1 |
c : Nieprzemakalność |
Norma ta jest stosowana dla odzieży ochronnej dla pracowników przemysłu narażonych na kontakt z gorącem. Ubranie składa się z elementów wierzchnich wykonanych z elastycznych materiałów mających za zadanie chronić odpowiednie partie ciała. Do tej ochrony zalicza się też kaptur, i getry, lecz wyłączone są wszystkie inne rodzaje ochrony głowy, rąk i nóg.
Norma EN531 określa wymagania co do właściwości i metod badań dla zastosowanych materiałów do konstrukcji odzieży i udziela wskazówek odnośnie kroju do ewentualnego wykorzystania.
Odzież ochronna spełniająca wymaganie niniejszej normy europejskiej ma na celu ochronę pracowników przemysłu narażonych na krótkotrwałe kontakty z płomieniem oraz z przynajmniej jednym rodzajem czynnika gorącego. Czynnikami gorącymi mogą być: ciepło konwekcyjne, promieniowanie cieplne, duże rozpryski ciekłych metali lub kombinacje działania tych czynników.
Norma ta określa wymagania dla właściwości materiałów o ograniczonym rozprzestrzenianiu płomienia stosowanych w odzieży ochronnej. Podaje ona klasyfikację od 1 do 3 dla materiałów i połączeń materiałów poddanych próbie według EN532 przed i po wypraniu.
Materiał z wskaźnikiem 3 nie powoduje żadnego rozprzestrzeniania płomienia i nie powstają dziury przy kontakcie z płomieniem.
Ma zastosowanie wyłącznie do rękawic ochronnych dla strażaków do walki z pożarami i przy operacjach poszukiwawczo-ratowniczych. Określa metody badań i właściwości minimalne tych rękawic (przykładem jest minimalny poziom odporności mechanicznej wg normy EN388 wynoszący 2,2,2,2).
Są one przeznaczone przede wszystkim do stosowania wewnątrz budynków. Hełm lekki nie zabezpiecza przed upadkiem przedmiotu z wysokości, lecz przed zderzeniem z przeszkodą i nie może w żadnym przypadku zastępować hełmu ochronnego.
Norma ta określa minimalne wymagania dla chemicznych kombinezonów ochronnych z aparatem powietrznym i bez, tj. gazoszczelne (typ 1) i niegazoszczelne (typ 2), w tym dla elementów składowych jak osłona oczu lub aparat ochrony dróg oddechowych (APR), rękawic i butów, które mogą być opisane w innych normach.
Niniejsza norma europejska określa wymagania elektrostatyczne i metody badań dla odzieży ochronnej rozładowującej elektryczność statyczną, aby wykluczyć iskry mogące spowodować pożar.
Wymagania te nie są wystarczające dla środowiska niepalnego wzbogaconego w tlen a metoda badań nie ma zastosowania w przypadku tkanin zawierających włókna z rdzeniem przewodzącym.
Normy tej nie stosuje się do zabezpieczenia przed napięciami sieciowymi.
Wymagania i metody badań dla rekawic stosowanych przy spawaniu ręcznym metali, cięciu i technikach pokrewnych. Rękawice spawalnicze klasyfikuje się w dwóch rodzajach : B jeśli wymagana jest dobra chwytność oraz A dla innych metod spawalniczych.
Norma przedstawia minimalne wymagania dla kombinezonów do ochronny chemicznej w ograniczonym zakresie, do wielokrotnego stosowania (typ 6).
Odzież ta zapenia ograniczone zabezpieczenie przy występowaniu aerozoli, cieczy, mgieł i drobnych rozprysków, gdzie rodzaj potencjalnej ekspozycji, mgieł, parowania.... jest określony.
Norma wyszczególnia również wymagania dla połączeń różnych części konstrukcyjcych tego ubrania poprzez zastosowanie próby rozpylonej cieczy w stopniu ograniczonym w stosunku do całego kombinezonu, który jest wariantem pochodnym od normy EN468 : 1994.
Dwa zasadnicze badania wg. prEN13034 są badaniami pochodzącymi z norm EN368 (tkanina) i EN468 (ubranie). Spełnienie wymagań normy EN368 nie wystarczy do uzyskania certyfikacji tej odzieży.
Są one przeznaczone przede wszystkim do stosowania wewnątrz budynków. Hełm lekki nie zabezpiecza przed upadkiem przedmiotu z wysokości, lecz przed zderzeniem z przeszkodą i nie może w żadnym przypadku zastępować hełmu ochronnego.
Norma ta określa minimalne wymagania dla chemicznych kombinezonów ochronnych z aparatem powietrznym i bez, tj. gazoszczelne (typ 1) i niegazoszczelne (typ 2), w tym dla elementów składowych jak osłona oczu lub aparat ochrony dróg oddechowych (APR), rękawic i butów, które mogą być opisane w innych normach.
Niniejsza norma europejska określa wymagania elektrostatyczne i metody badań dla odzieży ochronnej rozładowującej elektryczność statyczną, aby wykluczyć iskry mogące spowodować pożar.
Wymagania te nie są wystarczające dla środowiska niepalnego wzbogaconego w tlen a metoda badań nie ma zastosowania w przypadku tkanin zawierających włókna z rdzeniem przewodzącym.
Normy tej nie stosuje się do zabezpieczenia przed napięciami sieciowymi.